Υπηρεσίες

Τακτικός έλεγχος

Ο οδοντιατρικός έλεγχος είναι απαραίτητο να γίνεται 2 φορές το χρόνο.
Είναι σημαντικός γιατί βοηθάει τόσο στην πρόληψη των βλαβών των δοντιών και των ούλων, όσο και στην έγκαιρη διάγνωση πολλών παθολογικών καταστάσεων.
Έτσι μία επίσκεψη στον οδοντίατρο για εξέταση περιλαμβάνει:

  • Προσεκτικό έλεγχο των δοντιών για τερηδονικές βλάβες
  • Πιθανό ακτινογραφικό έλεγχο
  • Προσεκτικό έλεγχο του βλεννογόνου των χειλέων, της παρειάς, της γλώσσας, του εδάφους του στόματος, της μαλακής και σκληρής υπερώας και του στοματοφάρυγγα για προκαρκινικές βλάβες και καρκίνο του στόματος
  • Καθαρισμό των εναποθέσεων της μικροβιακής πλάκας και πέτρας που προκαλούν φλεγμονή στα ούλα (ουλίτιδα) και τερηδόνα
  • Απομάκρυνση των χρωστικών από την επιφάνεια των δοντιών που οφείλονται στο κάπνισμα, τον καφέ κ.α.
  • Έλεγχο για πιθανή νόσο του περιοδοντίου (περιοδοντίτιδα)
  • Εκπαίδευση του ασθενή στον σωστό τρόπο διατήρησης καλής στοματικής υγιεινής

Ο οδοντίατρος εκτός των παραπάνω παρατηρεί και εξετάζει τους στοματικούς και περιστοματικούς μαλακούς ιστούς, το δέρμα του πρόσωπου και του τράχηλου, τους λεμφαδένες και την άρθρωση της κάτω γνάθου ψάχνοντας για πιθανές ανωμαλίες που θα μπορούσαν να είναι τόσο μια τοπική παθολογική κατάσταση, όσο και μία πρώτη (και συχνά μοναδική για μεγάλο διάστημα) εκδήλωση μίας γενικής ασθένειας.

Η σχέση της στοματικής και της γενικής υγείας είναι αμφίδρομη και πολλές φορές το στόμα είναι ο καθρέφτης του σώματος. Πολλές ασθένειες μπορούν να έχουν πρώτη εκδήλωση στο στόμα όπως:

  • HIV και AIDS
  • Σακχαρώδης διαβήτης
  • Αναιμίες
  • Αυτοάνοσα νοσήματα
  • Λευχαιμίες και νόσος Hodgkin (ειδικά στην παιδική ηλικία)
  • Παθήσεις του στομάχου και του γαστρεντερικού συστήματος
  • Δερματικές παθήσεις με πρώτη εκδήλωση στο στόμα
  • Καρκίνος του στόματος και των γνάθων
  • Μεταστάσεις καρκίνου από άλλα μέρη του σώματος, ακόμη και πολλά χρόνια μετά την επιτυχή θεραπεία της πρωτογενούς εστίας (π.χ. από καρκίνο του μαστού)

Η κακή στοματική υγεία μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει επίσης σε επιδείνωση κάποιων γενικών ασθενειών ή να τις προκαλέσει (ιδιαίτερα σε ασθενείς με κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα).

Έτσι ο τακτικός οδοντιατρικός έλεγχος έχει ως αποτέλεσμα:

  • Την πρόληψη της τερηδόνας και την καταστροφή των δοντιών
  • Την πρόληψη της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας
  • Την πρόληψη της απώλειας των δοντιών
  • Την μείωση του κόστους θεραπείας και την βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή λόγω της αντιμετώπισης των προβλημάτων σε αρχικά στάδια
  • Την πρόληψη επιδείνωσης κάποιων συστηματικών ασθενειών
  • Την έγκαιρη διάγνωση πολλών ασθενειών που κάποιες φορές η καθυστέρηση μπορεί να είναι και μοιραία


Στοματολογια

Οι Στοματολόγοι ασχολούνται με όλα τα νοσήματα που εμφανίζονται στο στόμα και τα οστά των γνάθων. Τα νοσήματα αυτά είναι πολυάριθμα και μπορεί να προσβάλλουν όλες τις ηλικίες. Μπορεί να εκδηλώνονται με παροδικές και σχετικά ήπιες ενοχλήσεις ή να αποτελούν σοβαρές καταστάσεις με έντονη συμπτωματολογία, χρόνια πορεία και σημαντικές επιπτώσεις για την υγεία. Οφείλονται σε διάφορα αίτια, τόσο τοπικά (αφορούν αποκλειστικά στο στόμα) όσο και συστηματικά (αφορούν και σε άλλες περιοχές και όργανα του σώματος).

Στα Τοπικά Νοσήματα του Στόματος συμπεριλαμβάνονται: Αντιδραστικές Βλάβες (π.χ. τραυματικά έλκη, τραυματικό ίνωμα, βλεννοκήλη, πυογόνο κοκκίωμα, χημικοί ερεθισμοί, εγκαύματα), Αλλεργικές Αντιδράσεις (π.χ. εξ επαφής σε οδοντιατρικά υλικά ή σε φάρμακα), Νεοπλάσματα (π.χ. καρκίνος στόματος, όγκοι σιαλογόνων αδένων, όγκοι οστών), Προκαρκινικές Βλάβες (π.χ. λευκοπλακία, ερυθροπλακία. ακτινική χειλίτιδα), Νοσήματα Ανοσολογικής Αρχής (π.χ. άφθες, ομαλός λειχήνας), Λοιμώξεις (π.χ. μυκητίαση, έρπης, οστεομυελίτιδα, βλάβες οφειλόμενες στον ιό HPV) κ.ά.
Στα Συστηματικά Νοσήματα με Στοματικές Εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνονται: Αιματολογικά (π.χ. αναιμίες, λευχαιμίες, λεμφώματα), Δερματικά (π.χ. πέμφιγα, πεμφιγοειδές), Ρευματικά-Αυτοάνοσα (π.χ. σύνδρομο Sjogren, ερυθηματώδης λύκος), Γαστρεντερικά (π.χ. ελκώδης κολίτιδα, νόσος Crohn), Λοιμώδη (HIV/AIDS, σύφιλη, φυματίωση), Σύνδρομα και κληρονομικά νοσήματα, Νοσήματα του μεταβολισμού κ.α.


Προσθετική

  • Τι είναι οι οδοντικές στεφάνες;
    Η οδοντική στεφάνη είναι μια θήκη σε σχήμα δοντιού (κορώνα), η οποία εφαρμόζεται πάνω σε ένα τροχισμένο δόντι, το οποίο έχει καταστραφεί λόγω εκτεταμένης τερηδόνας και χρειάζεται να ενισχυθεί στις δυνάμεις της μάσησης, ή για να βελτιώσει αισθητικά την όψη ή το χρώμα του δοντιού. Ο ρόλος της στεφάνης είναι να προστατεύσει το δόντι από πιθανό τερηδονισμό ή κάταγμα και να βελτιώσει την αισθητική του εμφάνιση.
  • Ποια είναι τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή μιας στεφάνης;
    Η στεφάνη, κατασκευάζεται από διάφορα υλικά όπως κράματα μέταλλων, πορσελάνη, πορσελάνη επικολλημένη σε μέταλλο, κεραμικά υλικά κ.α..
  • Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται για την προπαρασκευή ενός δοντιού για να τοποθετηθεί σε αυτό στεφάνη;
    Δόντια που πρόκειται να αποκατασταθούν με στεφάνες δυνατό να χρειάζονται πριν από το τρόχισμα τους να απονευρωθούν, να σφραγιστούν ή να ανασυσταθούν, να ξανακτιστεί δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της μύλης τους . Στη συνέχεια τροχίζονται (διαμορφώνονται), σε «κωνικό» σχήμα αφού προηγουμένως αναισθητοποιηθεί η περιοχή τοπικά. Μετά την ολοκλήρωση του τροχίσματος, το δόντι προστατεύεται με την τοποθέτηση προσωρινής στεφάνης. Στη συνέχεια, λαμβάνεται το αποτύπωμα του δοντιού το οποίο θα σταλεί στο εργαστήριο για να κατασκευασθεί η στεφάνη.
  • Ποιος είναι ο χρόνος ζωής μια στεφάνης ή μιας γέφυρας στο στόμα;
    Ο χρόνος ζωής μιας στεφάνης ή μιας γέφυρας στο στόμα εξαρτάται κατά βάση από τη στοματική υγιεινή και τις συνήθειες του ασθενή (βρουξισμός). Επιτυχημένη θεωρείται μια κατασκευή που παραμένει στο στόμα για τουλάχιστο 8 χρόνια.
  • Μπορεί μια στεφάνη να αποτύχει;
    Ναι! Ένας από τους συνηθέστερους λόγους της αποτυχίας μιας στεφάνης, είναι ο τερηδονισμός του δοντιού πάνω στο οποίο είναι κολλημένη, σε τέτοιο σημείο (συνήθως στον αυχένα) και σε τέτοιο βαθμό, που να μην είναι πλέον δυνατή η στήριξη της. ¨Ένας άλλος λόγος είναι ο κακός σχεδιασμός και εφαρμογή της στεφάνης, ή ακόμη η εξάσκηση παραλειτουργικών δυνάμεων στα δόντια, με κίνδυνο την αποτριβή ή την θραύση των υλικών της αποκατάστασης.
  • Τι είναι οι οδοντικές γέφυρες;
    Η γέφυρα είναι μια προσθετική εργασία, η οποία αντικαθιστά ένα ή περισσότερα ελλείποντα δόντια στο στόμα. Η γέφυρα στηρίζεται πάνω σε δύο ή περισσότερα δόντια στηρίγματα, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με τα γεφυρώματα. Για παράδειγμα στις περιπτώσεις όπου λείπει ένα δόντι, αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσουμε ως στηρίγματα τα διπλανά από τον κενό χώρο δόντια. Δηλαδή, δύο στεφάνες εκατέρωθεν του κενού χώρου οι οποίες θα εξυπηρετήσουν τη στήριξη και ένα γεφύρωμα το οποίο αναπληρώνει τον κενό χώρο πάνω από την περιοχή του ελλείποντος δοντιού. Με άλλα λόγια για να αντικαταστήσουμε τον κενό χώρο από την έλλειψη ενός δοντιού, τοποθετούμε μια γέφυρα τριών τεμαχίων που αποτελείται από δύο στεφάνες και ένα γεφύρωμα.
  • Μπορεί μια γέφυρα να αποτύχει;
    Ναι! Όπως και στις στεφάνες έτσι και στις γέφυρες ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις
  • Πώς πρέπει να καθαρίζονται οι γέφυρες;
    Καλή στοματική υγιεινή σε καθημερινή βάση και μετά από κάθε γεύμα. Οι τροφές έχουν την τάση να παγιδεύονται μεταξύ των δοντιών και κάτω από τα γεφυρώματα. Σε περιπτώσεις όπου οι γέφυρες δεν σχεδιάζονται σωστά, ώστε να αυτοκαθαρίζεται η περιοχή, ο καθαρισμός γίνεται πιο δύσκολος, με αποτέλεσμα την συσσώρευση τροφών και την δημιουργία ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας. Υπάρχουν ειδικά βοηθήματα όπως βουρτσάκια, ειδικό νήμα κλπ, για τον επιμελή καθαρισμό κάτω από τις γέφυρες, τα οποία σας υποδεικνύει ο οδοντίατρος σας, μαζί με τις οδηγίες στοματικής υγιεινής.
  • Τι είναι οι ενδοδοντικοί άξονες;
    Ο άξονας είναι μια προσθετική εργασία, ο οποίος τοποθετείται μόνο σε ενδοδοντικά θεραπευμένα (απονευρωμένα) δόντια, που μας επιτρέπει να αναπληρώσουμε την χαμένη ουσία της μύλης του δοντιού, λόγω εκτεταμένης απώλειας οδοντικής ουσίας.
  • Ποια είναι η διαδικασία τοποθέτησης του άξονα;
    Οι άξονες στηρίζονται στον σωλήνα της ρίζας του δοντιού μέσα από τον οποίο διέρχεται το «νεύρο». Για τον λόγο αυτό πριν τοποθετηθεί ο άξονας, το δόντι πρέπει πρώτα να απονευρωθεί. Στην συνέχεια ο σωλήνας του δοντιού αποτυπώνεται και βάσει αυτού κατασκευάζεται στο εργαστήριο, ένας χυτός μεταλλικός άξονας. Στο εμπόριο κυκλοφορούν και προκατασκευασμένοι άξονες. Ανεξάρτητα από την επιλογή του άξονα που θα χρησιμοποιηθεί, συγκολλάται στο δόντι με ειδική κονία.
  • Από τι υλικά κατασκευάζεται ο άξονας;
    Υπάρχουν δύο ειδών άξονες: οι προκατασκευασμένοι και οι χυτοί. Οι χυτοί κατασκευάζονται από ειδικά κράματα μετάλλων οδοντιατρικής χρήσης. Οι προκατασκευασμένοι είναι συνήθως κατασκευασμένοι από διάφορα μέταλλα, αλλά και από άλλα υλικά όπως τα ανθρακονήματα, υαλονήματα κ.α..

Κινητή προσθετική:
Τι είναι ολικές οδοντοστοιχίες;
Οι ολικές οδοντοστοιχίες, είναι κινητές προσθετικές εργασίες, που κατασκευάζονται για ασθενείς οι οποίοι έχουν χάσει όλα τους τα φυσικά δόντια, στη μια ή και στις δύο γνάθους, και τις χρησιμοποιούν σαν υποκατάστατο για μπορούν να μασούν τις τροφές, να αρθρώνουν λέξεις, αλλά και για αισθητικούς σκοπούς. Αποτελούνται από μια ακρυλική βάση (που προσομοιάζει με ούλα) και από τα ακρυλικά ή πορσελάνινα δόντια, τα οποία είναι τοποθετημένα πάνω σε αυτή τη βάση.

Πως αισθάνεται στο στόμα ο ασθενής τις ολικές οδοντοστοιχίες;
Οι καινούργιες οδοντοστοιχίες θα είναι άβολες στο στόμα για μερικές μέρες, ίσως και εβδομάδες, μέχρι που ο ασθενής να τις συνηθίσει. Μερικοί ασθενείς, ίσως να τις νοιώθουν χαλαρές έως ότου οι μύες του προσώπου και της γλώσσας μάθουν να τις συγκρατούν στην θέση τους. Τις περισσότερες φορές οι οδοντοστοιχίες τραυματίζουν τα ούλα προκαλώντας κάποιο μικρό ερεθισμό ή πόνο . Τότε ο ασθενής θα πρέπει να επισκεφθεί τον οδοντίατρο του, για να ρυθμίσει την εφαρμογή των οδοντοστοιχιών στους γύρω ιστούς και να ανακουφίσει το σημείο της πληγής ή του πόνου.
Πρέπει να αποφεύγονται κάποια φαγητά με τις ολικές οδοντοστοιχίες;
Οι περιορισμοί φαγητών για όσους φέρουν ολικές οδοντοστοιχίες είναι ελάχιστοι.
Για παράδειγμα, ας αποφεύγουν να δαγκώνουν φρούτα ή τροφές με τα δόντια, αλλά καλύτερα να κόβουν την τροφή με μαχαίρι, σε μικρές λεπτές φέτες και μετά να γίνεται η μάσηση με μικρές αργές κινήσεις . Το ίδιο ισχύει και για όλα τα σκληρά φαγητά, όπως κουλούρια, παξιμάδια, κρούστες ψωμιών ή μεγάλα σάντουιτς. Η ικανότητα της μάσησης σε ασθενείς με οδοντοστοιχίες, περιορίζεται μόνο από την σταθερότητα των οδοντοστοιχιών. Αν υπάρχουν απορροφημένες φατνιακές αποφύσεις (οστό των γνάθων), οι οδοντοστοιχίες είναι παλιές και φθαρμένες, ή το στόμα είναι για κάποιους λόγους στεγνό (ξηροστομία), τότε μειώνεται η σταθερότητα και συγκράτηση των οδοντοστοιχιών, με αποτέλεσμα την δυσκολία στη μάσηση των τροφών.
Είναι απαραίτητο να βάζω συγκολλητική ουσία (γόμα) όταν φορώ οδοντοστοιχίες;
Οι οδοντοστοιχίες που κατασκευάζονται σήμερα, είναι αναβαθμισμένες τόσο σε υλικά, όσο και σε τεχνικές κατασκευής, που επιτρέπουν την καλύτερη προσαρμογή τους με τους ιστούς του στόματος. Κατά συνέπεια οι οδοντοστοιχίες που είναι καλά προσαρμοσμένες, δεν απαιτούν την χρήση συγκολλητικών μέσων για να τις σταθεροποιήσουν. Παρόλα ταύτα θα ήταν καλό κατά την περίοδο προσαρμογής των οδοντοστοιχιών, να δοκιμάζεται η χρήση των συγκολλητικών μέσων. Ασθενείς οι οποίοι έχουν παλιές οδοντοστοιχίες που χρειάζονται ρύθμιση και δεν επισκέπτονται τον οδοντίατρο τους, συχνά καταφεύγουν στη χρήση συγκολλητικών μέσων. Η χαλαρή οδοντοστοιχία είναι ένδειξη ότι δεν είναι καλά προσαρμοσμένη στο στόμα. Όταν κάποιος φορέσει για πρώτη φορά ολικές οδοντοστοιχίες, θα προσέξει ότι μετακινούνται από την θέση τους όταν ο ασθενής ξεσπά σε γέλιο, χαμογελά ή βήχει, γεγονός το οποίο συμβαίνει λόγω της εισχώρησης αέρα κάτω από την βάση της οδοντοστοιχίας. Όσο περισσότερο φοράτε τις οδοντοστοιχίες σας, τόσο καλύτερα θα είσαστε σε θέση να ελέγχετε τις κινήσεις τους, στις περιπτώσεις αυτές.
Εάν όμως οι οδοντοστοιχίες σας, δεν συγκρατούνται στη θέση τους για οποιοδήποτε λόγο και δεν επιθυμείτε να τις συγκρατείτε στη θέση τους με συγκολλητική ουσία, ο οδοντίατρος σας δυνατό να σας συστήσει την τοποθέτηση εμφυτευμάτων. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται μέσα στο κόκαλο των γνάθων και σκοπός τους είναι να συγκρατούν στη θέση τους, τις κατά τα άλλα «προβληματικές» οδοντοστοιχίες με συνδέσμους.
Πόσο γρήγορα μπορώ να συνηθίσω τις οδοντοστοιχίες μου;
Το πρώτο που απαιτείται, είναι να συνηθίσει ο ασθενής στην ιδέα ότι από εδώ και πέρα θα φορά ολικές οδοντοστοιχίες. Τις πρώτες μέρες θα αισθάνεται άβολα, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα προσαρμόζεται όλο και περισσότερο. Για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει να μάθει να τις χρησιμοποιεί, με τον τρόπο που τον έχει καθοδηγήσει ο οδοντίατρος του. Τυχόν δυσκολίες ή μικροτραυματισμοί, δεν θα πρέπει να τον αποθαρρύνουν, αλλά να τον πεισμώσουν να πετύχει τον στόχο του. Επομένως θα πρέπει στα αρχικά στάδια να βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τον γιατρό του, ο οποίος είναι ο μόνος κατάλληλος που μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τα προβλήματα του. Το πόσο γρήγορα συνηθίζει κάποιος τις καινούριες, εξαρτάται από την προηγούμενη εμπειρία του ασθενούς με οδοντοστοιχίες, από την ηλικία του, από το πόσο απορροφημένα είναι τα ούλα του, καθώς και από την κατάσταση της γενικής του υγείας.
Τι πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής στον οποίο θα τοποθετηθούν για πρώτη φορά ολικές οδοντοστοιχίες στο στόμα;
Μπορεί να έχει:

  • Δυσκολίες στην ομιλία
  • Τραυματισμός από την οδοντοστοιχία
  • Δυσκολίες στη μάσηση

Θα πρέπει επίσης να γνωρίζει:

  • ότι θα καθαρίζει τις οδοντοστοιχίες μετά από κάθε γεύμα
  • ότι θα πρέπει να τις αφαιρεί κάθε βράδυ προτού πάει για ύπνο

Τι είναι η άμεση οδοντοστοιχία;
Η άμεση οδοντοστοιχία είναι μία οδοντοστοιχία (μερική ή ολική), η οποία κατασκευάζεται πριν από την εξαγωγή των φυσικών δοντιών και τοποθετείται στο στόμα αμέσως μετά την εξαγωγή τους. Τα δόντια που συνήθως πρόκειται να εξαχθούν, είναι δόντια με μεγάλη κινητικότητα, ή πολύ τερηδονισμένα δόντια που δεν μπορούν να διατηρηθούν πλέον στο στόμα. Το πλεονέκτημα της άμεσης οδοντοστοιχίας, είναι ότι οι ασθενείς δε μένουν χωρίς δόντια κατά το διάστημα κατασκευής της. Το μειονέκτημα είναι ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα χρειάζεται αναγόμωση (αναπροσαρμογή- γέμισμα της βάσης της οδοντοστοιχίας).
Τι είναι η επένθετη οδοντοστοιχία;
Η επένθετη οδοντοστοιχία, είναι στην ουσία μια συνηθισμένη οδοντοστοιχία, η οποία όμως στηρίζεται και συγκρατείται πάνω σε φυσικά δόντια ή σε εμφυτεύματα με την χρήση ειδικών συνδέσμων ακριβείας. Η επένθετη οδοντοστοιχία που στηρίζεται πάνω σε εμφυτεύματα, επιλέγεται τις περισσότερες φορές για σκοπούς συγκράτησης, αλλά και για οικονομικούς κυρίως λόγους, σε περιπτώσεις που ο ασθενής απορρίπτει την λύση της ολικής αποκατάστασης με γέφυρες επί εμφυτευμάτων. Η επένθετη οδοντοστοιχία μπορεί να εφαρμοστεί και στις δύο γνάθους.
Τι είναι η μερική οδοντοστοιχία;
Η μερική οδοντοστοιχία είναι μια κινητή προσθετική εργασία, που κατασκευάζεται σε ασθενείς οι οποίοι έχουν χάσει κάποια από τα δόντια τους στη μια ή και στις δύο γνάθους. Αποτελείται από μια ακρυλική ή μεταλλική βάση, πάνω στην οποία είναι τοποθετημένα ακρυλικά ή πορσελάνινα δόντια και συγκρατείται στα εναπομείναντα δόντια του ασθενούς. Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που για διάφορους λόγους δεν μπορεί να κατασκευαστεί ακίνητη προσθετική εργασία (γέφυρα), ή σαν εναλλακτική λύση αντί μιας ακίνητης προσθετικής εργασίας, για οικονομικούς κυρίως λόγους.

Εμφυτεύματα

Τι είναι τα εμφυτεύματα ;
Τα εμφυτεύματα είναι τεχνητά υποκατάστατα της ρίζας του δοντιού τα οποία τοποθετούνται στην γνάθο μέσω μιας μικρής επέμβασης, και αποτελούν βάση για την στήριξη είτε μονήρων δοντιών, είτε γεφυρών, είτε οδοντοστοιχιών. Το σχήμα τους είναι συνήθως κυλινδρικό με σπείρωμα, μοιάζουν δηλαδή με βίδα. Είναι κατασκευασμένα από καθαρό τιτάνιο υψηλής ποιότητας ή κράμα τιτανίου με άλλα μέταλλα που αυξάνουν την αντοχή τους. Είναι απόλυτα βιοσυμβατά με τους ιστούς του οργανισμού.
Ποια τα πλεονεκτήματα των εμφυτευμάτων σε σχέση με τις κλασσικές μεθόδους αποκατάστασης ελλειπόντων δοντιών ;
Σε περίπτωση απώλειας ενός δοντιού η αποκατάσταση του με την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος πλεονεκτεί στο ότι:

  • Δεν υπάρχει η ανάγκη τροχισμού των παρακειμένων δοντιών πάνω στα οποία θα στηριζόταν η γέφυρα. Ως στήριγμα, θα χρησιμοποιηθεί το εμφύτευμα.
  • Τα δόντια που χρησιμοποιούνται σαν στήριγμα σε μια γέφυρα, με την πάροδο του χρόνου παύουν να καλύπτονται από την τελευταία λόγω της επερχόμενης υφίζησης των ούλων, το δε φατνιακό οστό που βρίσκεται κάτω από την γέφυρα απορροφάται, δημιουργώντας έτσι την ανάγκη αντικατάστασης της γέφυρας, λόγω της έκθεσης των τροχισμένων δοντιών σε μικροβιακούς παράγοντες και του αισθητικού προβλήματος που δημιουργείται. Το εμφύτευμα αποφεύγοντας τον τροχισμό των δοντιών και διατηρώντας την ακεραιότητα του φατνιακού οστού, αποφεύγει την ανάγκη αντικατάστασης της προσθετικής εργασίας, αποδίδοντας παράλληλα ένα αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα .

Σε ποιες περιπτώσεις μπορώ να τοποθετήσω εμφυτεύματα ;
Όπως έχει λεχθεί, τα εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την στήριξη είτε μονήρων δοντιών, είτε γεφυρών, είτε οδοντοστοιχιών. Στις πρώτες δύο περιπτώσεις μιλάμε για ακίνητες προσθετικές κατασκευές. Στην τρίτη περίπτωση η προσθετική εργασία, η οδοντοστοιχία, είναι κινητή, μπορεί δηλαδή να αφαιρείται από τον ασθενή. Παρόλ΄αυτά, τα εμφυτεύματα προσφέρουν μια δραστικότατη βελτίωση της συγκράτησης της, καθώς και σημαντική μείωση του μεγέθους της, ειδικά στην άνω γνάθο.
Ποια η διαδικασία θεραπείας με εμφυτεύματα ;
Η θεραπεία με εμφυτεύματα χωρίζεται σε δύο μέρη, το χειρουργικό και το προσθετικό.
Το χειρουργικό μέρος περιλαμβάνει την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στην γνάθο και την παρακολούθηση μέχρι την οστεοενσωμάτωσή τους.
Η τοποθέτηση γίνεται κατά το πλείστον με τοπική αναισθησία στο οδοντιατρείο, από οδοντίατρους οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Η χειρουργική επέμβαση είναι ανώδυνη και διαρκεί από ½ έως 3 ώρες, ανάλογα με τον αριθμό των εμφυτευμάτων που πρόκειται να τοποθετηθούν, την εμπειρία του ιατρού και τον βαθμό δυσκολίας του κάθε περιστατικού.
Μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, ακολουθεί μια περίοδος αναμονής, λόγω του ότι τα τελευταία θα πρέπει να ενωθούν με το οστό βιολογικά μέσω της λεγόμενης οστεοενσωμάτωσης. Η διάρκεια της είναι συνήθως 2 με 4 μήνες, σε κάποιες όμως περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται αυξητικές τεχνικές, προστίθεται δηλαδή τεχνητό οστό, μπορεί να παραταθεί μέχρι και 9 μήνες. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου ο ασθενής ζει την φυσιολογική του ζωή. Δεν μένει χωρίς δόντια, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινές προσθετικές αποκαταστάσεις.
Μετά την οστεοενσωμάτωση των εμφυτευμάτων, ακολουθεί το προσθετικό μέρος, η κατασκευή δηλαδή και η τοποθέτηση της τελικής προσθετικής εργασίας πάνω σε αυτά, είτε αυτή αφορά μονήρη δόντια, είτε γέφυρες, είτε οδοντοστοιχίες. Το προσθετικό μέρος είναι πιο σύντομο από το χειρουργικό και συνήθως διαρκεί μερικές εβδομάδες.
Τι ονομάζουμε άμεση εμφύτευση και τι άμεση φόρτιση;
Στις περιπτώσεις όπου τα εμφυτεύματα θα τοποθετηθούν σε θέσεις δοντιών που θα εξαχθούν, σαν χρόνος τοποθέτησης συνήθως προτιμάται ο ενάμιση μήνας μετά την εξαγωγή για τα μονόριζα δόντια και οι δυόμιση για τα πολύριζα. Αν η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνει αμέσως μετά την εξαγωγή τότε μιλάμε για άμεση εμφύτευση. Αν, εκμεταλλεύομενοι την καλή μηχανική στήριξη των εμφυτευμάτων, τα χρησιμοποιήσουμε για να στηρίζουν την προσωρινή προσθετική κατασκευή μέχρι να επιτευχθεί η οστεοενσωμάτωση, οπόταν τότε αντικαθιστάται από την τελική, μιλάμε για άμεση φόρτιση. Οι δύο αυτές τεχνικές, ειδικά ο συνδυασμός τους, πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε αυστηρά επιλεγμένες περιπτώσεις και αν πράγματι έχουν να προσφέρουν κάτι στον ασθενή.Ποιες μπορούν να είναι οι επιπλοκές;
Επιπλοκές μπορούν να παρουσιαστούν:

  • κατά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων -αδυναμία τοποθέτησης του εμφυτεύματος λόγω έλλειψης κατάλληλου οστικού υποστρώματος, τραυματισμός νεύρου.
  • κατά την περίοδο της οστεοενσωμάτωσης τους αδυναμία επίτευξης οστεοενσωμάτωσης.
  • κατά την μετέπειτα πορεία των εμφυτευμάτων- περιεμφυτευματίτιδα. Η περιεμφυτευματίτιδα αποτελεί φλεγμονή των ιστών γύρω από το εμφύτευμα και οδηγεί σε απώλεια οστού γύρω από το τελευταίο. Μπορεί να οφείλεται στην κακή στοματική υγιεινή του ασθενούς ή στην κακή προσθετική αποκατάσταση ή και σε συνδυασμό τους. Αν η θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας παραμεληθεί, δυνατόν να καταλήξει σε απώλεια του εμφυτεύματος.

Πως είναι δυνατόν να αποφευχθεί η περιεμφυτευματίτιδα;
Η περιεφυτευματίτιδα μπορεί να αποφευχθεί όταν:

  • Ο ασθενής ακολουθεί πιστά τις οδηγίες στοματικής υγιεινής που του έχει δώσει ο οδοντίατρος
  • Με τακτικές επισκέψεις για επανέλεγχο.

Ποιά είναι τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων;
Τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων κυμαίνονται σε πολύ ψηλά επίπεδα, περίπου 95%. Για να αποδοθεί αυτό το ποσοστό επιτυχίας, πρέπει να υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις:

  • Εξειδικευμένη εμπειρία του οδοντίατρου στα εμφυτεύματα
  • Σωστός σχεδιασμός θεραπείας
  • Σωστή τοποθέτηση εμφυτευμάτων
  • Σωστός σχεδιασμός της προσθετικής εργασίας πάνω στα εμφυτεύματα
  • Καλή στοματική υγιεινή από τον ασθενή
  • Τακτικός έλεγχος από τον θεράποντα ιατρό (τουλάχιστο κάθε 6 μήνες)

Υπάρχουν περιορισμοί στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων;
Παρά το γεγονός ότι με τα σημερινά δεδομένα μπορούν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα σχεδόν σε όλα τα περιστατικά, εν τούτοις υπάρχουν περιορισμοί σε ορισμένες περιπτώσεις συστηματικών νοσημάτων όπως ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης, σε περιπτώσεις λήψης κυρίως ενέσιμων διφωσφονικών που μπορεί να οδηγήσουν σε οστεονέκρωση των γνάθων, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία της περιοχής του προσώπου, στα αυτοάνοσα νοσήματα, σε πρόσφατα χειρουργηθέντες καρδιολογικούς ασθενείς κλπ.

Προσθετική επί εμφυτευμάτων:
Ποια τα πλεονεκτήματα των εμφυτευμάτων;
Τα εμφυτεύματα αποτελούν στην εποχή μας ίσως την καλύτερη επιλογή στην αποκατάσταση των ελλειπόντων δοντιών

  • Έχουν καλά αισθητικά αποτελέσματα
  • Μοιάζουν πολύ με τα φυσικά δόντια
  • Έχουν μεγάλη σταθερότητα και αντοχή
  • Διατηρούν την ακεραιότητα και το ύψος του φατνιακού οστού
  • Διατηρούν τη μασητική ικανότητα σε πολύ ψηλά επίπεδα
  • Επιδέχονται όλες τις προσθετικές εργασίες όπως είναι οι στεφάνες, γέφυρες, μερικές και ολικές οδοντοστοιχίες.


Περιστοματική αισθητική

Σε ένα καλό αποτέλεσμα λειτουργικό αλλά και αισθητικό είναι πολύ σημαντικό εκτός από την άρτια προσθετική αποκατάσταση με πορσελάνες ή ακόμα με bonding ρητινών , να υποστηρίξουμε το πρόσωπο με υλικά ενέσιμα για τις ουλοπαρειακές αύλακες, τις μικρές ρητίδες πάνω στα χείλη ή στις γωνίες του στόματος.

Η χρόνια απώλεια δοντιών αλλά και οι κακές δουλειές στο στόμα συντελούν αρνητικά στη συνολική εικόνα του στόματος και του προσώπου

Η μελέτη του περιστατικού, η όσο το δυνατόν καλύτερη και φυσικότερη αποκατάσταση αλλά και η είσοδος στην οδοντιατρική του υαλουρονικού , του botox, αλλά και του ενέσιμου PRP, με καινούργιες πρακτικές και νέες εφαρμογές όπως πχ τη χρήση στο ουλικό χαμόγελο αλλά  και τον πόνο της κροταφογναθικής άρθρωσης, είναι σπουδαία όπλα στη φαρέτρα μας 

Λεύκανση 


Είναι μια από τις πιο δημοφιλείς θεραπείες που αφορούν την αισθητική οδοντιατρική. Είναι συντηρητική θεραπεία γιατί δεν απαιτείται ούτε αναισθησία, ούτε κάποιο τρόχισμα των δοντιών. Προϋποθέτει βέβαια ένα στόμα θεραπευμένο περιοδοντικά (να έχει γίνει θεραπεία ούλων) και τα δόντια να μην έχουν τερηδόνες.

 Γίνεται με δύο διαφορετικούς τρόπους.

Πρώτος τρόπος με την εφαρμογή του λευκαντικού στο ιατρείο με την χρήση ειδικής λάμπας, αφού πρώτα απομονωθούν τα ούλα, τα χείλη, η γλώσσα και τα μάγουλα με έναν ειδικό απομονωτήρα και με υλικό απομόνωσης που φωτοπολυμερίζεται πάνω στα ούλα. Η συνεδρία διαρκεί περίπου 45΄και απομακρύνονται χρώσεις που οφείλονται σε μεγάλη κατανάλωση τροφών και ποτών που περιέχουν αυξημένες χρωστικές, στο κάπνισμα και στην χρήση σιδήρου.

Δεύτερος τρόπος στο σπίτι, με την χρήση ναρθήκων λεύκανσης και την τοποθέτηση υλικού μέσα σ' αυτούς. Τοποθετούνται για 4 ώρες περίπου καθημερινά για 15 μέρες περίπου.

Μπορεί να γίνει και συνδυασμός των δύο μεθόδων.

Η λεύκανση είναι μία σχετικά ανώδυνη διαδικασία. Πολύ σπάνια κάποιοι ασθενείς που εκ κατασκευής έχουν ευαίσθητα δόντια, μπορεί να αισθανθούν μια μικρή ευαισθησία κατά την διάρκεια της λεύκανσης (π.χ. κάποιες σουβλιές στα δόντια ή τσούξιμο στα ούλα) η οποία υποχωρεί με το τέλος της θεραπείας. Επιπλέον η χρήση σύγχρονων υλικών λεύκανσης μειώνει την πιθανότητα αυτή της ευαισθησίας στο ελάχιστο.

Το αποτέλεσμα της λεύκανσης είναι και στις δύο περιπτώσεις αμέσως ορατό, απλά στο σπίτι είναι λίγο πιο χρονοβόρα η διαδικασία. Το πόσο καιρό θα διατηρηθεί το λευκό χρώμα στα δόντια εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες, όπως τις διατροφικές συνήθειες του κάθε ατόμου- καφές, τσάι, κόκκινες σάλτσες, κόκκινο κρασί, coca-cola κ.α., την λήψη σιδήρου και το κάπνισμα. Η συντήρηση της λεύκανσης μπορεί να γίνει με κάποιες λευκαντικές οδοντόκρεμες, κατόπιν σύστασης του οδοντιάτρου σας, με περιορισμό των άνω παραγόντων και φυσικά με την ανανέωση της λεύκανσης στο χρονικό διάστημα που θα ορίσει ο γιατρός, ανάλογα με την μέθοδο που χρησιμοποιεί ο ασθενής.

Η λεύκανση γίνεται μόνο σε φυσικά δόντια. Το χρώμα δεν αλλάζει σε προσθετικές αποκαταστάσεις όπως σφραγίσματα, στεφάνες, γέφυρες, όψεις ρητίνης - πορσελάνης, γι' αυτό πάντα αυτά λαμβάνονται υπόψιν πριν την διαδικασία της λεύκανσης.


Αισθητική προσθετική
Ολοκεραμικές στεφάνες

  • Τι είναι οι ολοκεραμικές στεφάνες;
    Οι ολοκεραμικές στεφάνες είναι θήκες (καπάκια ή κορώνες) σε σχήμα δοντιού οι οποίες εφαρμόζονται πάνω σε τροχισμένα δόντια τα οποία χρειάζονται να ενισχυθούν στις δυνάμεις της μάσησης λόγω εκτεταμένης τερηδόνας ή για να βελτιώσουν αισθητικά την όψη ή το χρώμα του δοντιού. Είναι κατασκευασμένες από κεραμικά υλικά και το πλεονέκτημα τους σε σχέση με τις μεταλλοκεραμικές στεφάνες είναι η βελτιωμένη απόδοση της αισθητικής τους εμφάνισης.

Όψεις (Veneers και Laminates)

  • Τι είναι τα Βενίρ και τα Λάμινεϊτ;
    Οι όψεις (βενίρ και Λάμινεϊτ) όπως αλλιώς ονομάζονται είναι λεπτά επιστρώματα υλικών αποκατάστασης «λεπτές φλούδες» που συγκολλούνται στην εξωτερική επιφάνεια των μπροστινών κυρίως δοντιών με σκοπό να βελτιώσουν την αισθητική ή να προστατεύσουν την καταστραμμένη επιφάνεια του δοντιού που δεν έχουν ανάγκη μεγάλης υποστήριξης της αντοχής τους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η εξωτερική επιφάνεια των δοντιών πρέπει να τροχιστεί πριν την κατασκευή της όψης έτσι ώστε αυτή να μπορεί να έχει το σωστό σχήμα. Η κατασκευή αυτή γενικά απαιτεί πολύ μικρή αφαίρεση οδοντικών ιστών. Τα δύο κύρια υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των βενίρ είναι οι ρητίνες και η πορσελάνη.
  • Ποιο το όφελος των Βενίρ και των Λάμινεϊτ;
    Έχουν την δυνατότητα να διορθώνουν:
    • την θέση των δοντιών
    • τον συνωστισμό και τα διαστήματα μεταξύ των δοντιών
    • Τις ανωμαλίες στην επιφάνεια των δοντιών
    • Τις δυσχρωμίες των δοντιών
    • Την γραμμή των ούλων